Impresjonizm muzyczny powstał około 15 lat po pojawieniu się tego kierunku w malarstwie. Początek temu ruchowi dał jeden z obrazów Claud'a Moneta Impression. Soleil levant.
Obraz ten został wystawiony w Paryżu w 1874 roku. Oprócz Moneta ruch ten reprezentowali tacy malarze jak Cézanne, Degas czy Renoir. Impresjonistom chodziło o wyjście z malarskich atelier, o malowanie w plenerze, gdzie łatwo uzyskać grę świateł i cieni, gdzie barwy grają najważniejszą rolę. Obrazy impresjonistów miały nastrój i atmosferę, o precyzji linii i formy nie było tu mowy, liczyło się wrażenie.
Prekursorem impresjonizmu w muzyce był francuski kompozytor Claude Achille Debussy.
Claude Debussy (1862-1918)
Zrezygnował z wyraźnej linii melodycznej, zestawiał akordy w taki sposób,że stawały się one w brzmieniu określonymi "plamami barwnymi". Wspaniale wykorzystywał szeroką gamę brzmienia orkiestry oraz fortepianu. "Namalował" eteryczny i subtelny w nastroju symfoniczny "obraz" - "Popołudnie fauna".
Do najwybitniejszych impresjonistów obok C. Debussy nalezeli M. Ravel, M. de Falla i Respighi. Manuel de Falla (1876-1946)
Maurice Ravel (1875-1937)
Więcej na : http://www.karolszymanowski.pl/filmy-i-muzyka/fortepian-solo/metopy-trzy-poematy-na-fortepian-op-29-1915/
Źródło: Bogusław Schaffer Dzieje kultury muzycznej
